terça-feira, 12 de agosto de 2014

Dialogos entre Casanova y Don Juan Tenorio. continuacion.

bueno; continuemos este conto; estoy proto para acaba-lo; aunque no lo saiba como.

- havera de escrever una tragedia escritor? pergunta de pronto Dom Juan...

no. creo que no... estamos aca de modo tan urbano. estivemos jugando sobre tu xadrex con Casanova hasta agora; talvez una... comedia. visto que no es afinal romance.

tomei un gole de vino; portugues. sozinho... en mia; locura. de todos estes personagens me; rodeando. en verdade. quiero exorcizar-los; e a parte de mim com eles pero; sim... Napoleon... le miro. ele.... a olhar para lo tabuleiro; casas blancas otras neras; absorto en alguno pensamento que no traduzo.

lo miro novamente; ele percebe que; es quem falta. Ecbra se materializa. le pergunto... eis que a mim mesmo; futuro... e sendo asy; respondo.

pero... antes. la luz ainda pesa sobre Sansao. ele sente. sabe. e como antecipando-se; toma otro gole de vino comigo... e acresce. a un ... por que? pendente...

- la Deusa... sim... (todos le miran... Tarzan se aproxima... pendura-se numa parte alta do bar; Sansao en su banco; solitario... solo repete... : ... la Deusa... e mas un gole)....

- que le dice la Deusa quando despues... porque te feriu tan... terrivelmente? perguntou Casanova... virando-se do tabuleiro ppara encontrar los ojos de Sansao... refeitos. inteiros.

- porque... havendo eu tendo ela... en leito e alegria... ainda asy; continuei a julgar los hombres e mulheres.

Conan gargalhou... nunca; vi isso. nem em esta historia, ni na contada... ni desse jeiito en gibi alguno. gargalhou como.. se entendesse e em vez de sarcasmo para com Sansao; ao contrario como se com um irmao; divertisse com um erro passado e banal. pero...

Sansao nao riu. compreendeu Conan... olhou a mim e Casanova... Juan voltou-se de novo ao tabuleiro...

lo filosofo e lo poeta... en largo. tranquilos como aqueles que dicen demais com los olhos. lo musico... sentou-se en su palco... acenou a la luz... de su viola e con una cancion... classica... de pos revolucionaria... esticou-a hasta Napoleon que... la esperava.

estava en su traje; alguno... de gala. azul com branco. rastros de vermelho... empanado. empacotado. engravatado. en sedas e aqueles trejeitos franceses... de corte costura e esmero.

su face; branca. e sincera. olhos negros... e vibrantes. su estatura; baixa... aunque soasse como; gigante.

era; diferente do que; esperavamos... nos todos... parece. lo Imperador Augusto... le sondava. lo Profeta... en su distancia segura... fitava com su especie de compaixao exalante.

sim... senhores e; alias... nenhuma... senhora. solamente si... tu. que les iso. e la Deusa se... for onipresente... e la barmen; barwoman... claro. ainda que hemafodita de un planeta romulano. enfim... Napoleao... ele mesmo. enfoque. e la luz... sobre si.

- ei escritor... e la mulher que...

ah... yo le dice tudo; que seria licito a un amante digno; en ciumes.

- entonces... la verdade?

- sim. la verdade que su marido nunca diria a mulher quando quer dizer perde-la.

- entonces... perdeu-a?

- talvez... livrei-me.

- porque... de tranqueira solamente usted basta... ?

- por suposto. pero... no me permito... hacer; algo que me enojo.

- en la cama?

- e en la alma.

- deixaste de amar?

- se isto... nunca amei.

- la Deusa te enoja escritor?

- nunca... pero... no soy su esclavo.

os presente fizeram tipo... uuhhh... como se me; zombassem. de tal resposta. Napoleon hasta entonces quieto; mirava-me. com un mavio en su face que; se no fosse yo lo escritor; quien se quisesse agora transforaria-lo num... rato se quisesse... ainda que neste conto...

- sim meu caros. entonces... yo. Napoleon... los direi sobre mim. de mim. em vez de los libros que megalomaniacos fizeram de mim  en frase: la

Casanova; jugou un peone; de un de las torres; la blanca. eis que; lo rei este empezabva. pero; antes que la luz mirasse a Napoleon que; resignado; estavv mesmo oposto en dicer discursso eis; su vez. surgiu; uno; alguem y: (como que un robo de cena; acudiu dizendo sin cerimonia)

acaso acreditais qe passados; tantos miles de anos, que estariamos mesmo do lado de contrarios a nossos proprios irmaos?

quantas as vezes,a chais, que parti e bati meu pandeiro juto a Ismael, nosso primo;? quantas vezes achais que esses que ves sao menores que nos diante dos olhos de Deus?

nao. irmaos. porque ha alguem maior que eu; e´ muito maior que eu. e chama-se Jesus. e vos melhor seira ter ouvido-o em vez de matoa-lo. para vosso proprio conforto na vida que segue eterna.

ei vos... que filhos do Deus supremos acheais que sois: sois. porem... toda criatura vivente e´ tambem. esqueça-te de quem me diz e a ti: e´s uncido da criçao a quem deveis ouvir. nao. ouvi o grito das crianças; dos que cuidam das ovelhas, das meninas. houve um tempo; passado remoto

que haveriamos de mesmo: e´ por nossa sobrevivecia que tudo lutamos porque eis que devemos sobreviver, mas

que defesa e´quando ateais fogo a inocentes em suas casas?

o tempo e´agora outro. o espeaço; haveria para todos. e há. e que
Senhor econheces como servo em mim quando; acatas atacar vos mesmos? nos?


esta eira; comprei por dinheiro de quem aceiva/ e vendia; por quanto de oliveira em seu ramos e
queres que nada pagando por conta de armas em maos; tomes-se o que nem pertence
e pertence senao a todos que ajuntam e nao dissipam?

guarda; tua guerra em teu seio; esquece o engano; e´s esta

a eira do Senhor que em si meso; sustem e
persevera no esetejamos. uma cançao de 
sereno amor ao enquanto; eis que o tempo
do vinho que droga melhor nao espanta

e estejamos undos no sempre amor; aquele que vinga

no ultimo suspiro; irmmao se iramos; se somos primos
e ainda que o sangue pese; tanto. ainda hoje depois de; eóns... escute o sino

aquele que brilha quando escuridao; suprime
por algum noite; a dia que
vindoura abate; qualquer soberba; que deprimimos em quem que seja

ouvi-me; ainda que traduçao nao caiba que
haja visto um; estutlto gentil esteja dizendo-nos

- e´ o proveito. do enquanto que te faz vivo. e deixa que vive em ti
a sua justa. medida. de medirv-os e medir. ccomo se Socarates ou Apolo
que Paulo; e tantos encontraram; no desvio
da eternidade que nao acaba... ouvi-me

estes que estao; se endendo. com a
cortina. de um esquecimento; os tempos

sao outros. acordai. ejam os

mesmos; em que este agora supoe~. de

que o Senhor; e´ o mesmo. e e´ Misericorioso. e e´ sempre.

Davi

sy; pues. Davi ali adentrou; ou ja estava; sei que; subiu a la donde luz emanava en tal; cenario e; dito esto; reclinou-se e n  una cadeira. tomou un gole de vino; español; que lhe serviu la barman; safra 2012; e
espaldou-se; d e  lado su espada.

Don Juan; examinava lo drama de su juego con Casanova e lhe acenava: me... asy: ei  escritor; que... dialogos minentras eu e Casanova vai... se; sempre otros personagens?

e; Hitler; sy... sentou-se ali. como mas un conviva. aproximou-se; de un largo, abriu espacio entre; Conan e Zorro; serviu-se de agua. enquanto... Sansao... con ares e capa; de juiz... mirava-nos.

lo clima; estuvo u pouco; distraido; un silencio; quando surpresas espargem...

Napoleon... ficou con un... sorriso de; ahhhrg.... sentou-se... olhou lo tabuleiro e quedou-se calmo. abriu de fato; otro vinho; cabernet tinto. aplumou su traje; aquele con chapeu; e 

perguntou-me: escritor... achas mesmo que... transformaria-me num... rato?

- e quanto ja no los fizeram... peor; Napolean? (Artur quis interceder... eis que... este que vi dicer algo aquele instante)

- agora; quien seria; se no lo... que a historia repetiria. pero; nenhum libro; contaria. mi estoria de como meus ojos encejaram; 

- si Napoleon... diga-nos sobre las piramides del Nilo....

- sentei-me; en su topo. asy que soube que a camara grande era de la Deusa e no de lo rey e.... sonrie. 

- e quando perdes-te a guerra?

- quando percebi que contr tudo que lutava.... (respondio Hitler en subito).... (y... silencio... todos... estavan curioso...)

que... havia me transformado en tudo contra o que lutava... contra.

(e Hitler e Napoleon se... miraran; Hitler estava como que; escoltado ou; numa hipotes pouco provavel; con seguranças; protegendo-;o; quiça.. dele mesmo. un pouco careca; e sen bigode. como que; se estivese; en tipo de... carcere. acompanhado; para estar ali.)

Ecbra materiali-zou-se; estando notado que todos lhe miravan; admirados... fez con los coovelos como dicesse... eehh... estou ; crente. que ja estan; acostumados... afinal... vosostros tambem... estan aqui en transito.

sim; pensamos todos claro; que... conto; mais ficticio; que.. ha de; tan... a-real.... que alguem apertar un boton e... ir-se daqui a alguna... estrela. proxima ou remota.

enfim; sei que... o... Julio Cesar apareceu do nada ali tb; do lado do Imperador Augusto; que fez un tipo de beicinho que; gsticulando... vendo Davi, Hitler e toda a rapa ali... disfarça-se seu; catso... que... acontece agora?

Tarzan meio que debandou; de um pulo... jogou-se ao alto; em meio aos tachos; que pendiam no bar sobre sus cabeças. estirou-se; como onça deitando-se; numa fresta entre las bebidas e suveniers e; fitou a todos ali; camuflado. olhar de ; tigre. macho.

La Deusa; mi caros. las vi... neste instante ali; de soslaio; claro pq... son; rapidas. distacava-se; Artemis; con su arco; mirando de una copa... quando la via; sumiu de novo... 

Athena; con su coruja en espalda; una espada; falanqueando-a includo... elmo en riste... e vussh... sumiu-se...

Rhea.. Temi.s. e... iria passar a contar-lhes sus moviemnto pero...

Juan joga. estavan ambos; sen sus damas; creo que; conchavo. porque de uns tantos antes; trocaran;las peças.
tornou su vez; moveu su rei. en distravar um supuesto proximo; xeque. que la vez de Casanova poderia fitar se trouxe-se su bispo aquela linha.

- vcs vao me julgar? perguntou Hitler.

Sansao estava con una chave; enorme. proximo a si. vi quando algum meirinho la trouxe; sem que ele pedisse. talvez por isso foi quem respondou porque; Hitler perguntou mirando a Davi; que tambem con; la expression de; ressabiado. aguardava resposta...

- que julgamento esperas pois... voce? perguntou Sansao. com um ar grave; de audiencia solene. mas; mirando a Davi que; estava mirando... abajo. los pies.

houve silencio. lo Profeta acudio. surgiu... como... Maome... ate onde; especie. e dice:

- por que? 

e houve un grande... silencio en ali. e...

estando pues; tambien Napoleon... concorde. estivemos asy... resolutos a; acabar. portanto. este capitulo.

hasta lo proximo.



Nenhum comentário:

Postar um comentário